Mijil

Poma kaki padha dipun eling

ing pitutur ingong

sira uga satriya arane 

kudu anteng jatmiko ing budi,

ruruh sarta aris,

samubarangipun

Lan den nedya prawira ing batin,

nanging aja katon,

sasabana yen durung mangsane,

kekendelan aja wani mingkis,

wiweka ing batin,

den samar den semu